Chlorek rtęci

CHLOREK RTĘCI HgCI2 (466,4117 g/mol) DO LABORATORIÓW

chlorek rtęci

Czerwień antymonowa Rtęć

Struktura elektronowa HgCl2 i HgBr2 oraz jej związek z fotodysocjacją.
Nisko położone stany wzbudzone HgCl2 i HgBr2 są badane przy użyciu efektywnych potencjałów rdzeniowych w połączeniu z zestawem bazowym jakości podwójnej zeta plus polaryzacji i umiarkowaną funkcją falową CI POL(1). Relatywistyczny efektywny potencjał rdzenia jest używany dla Hg, podczas gdy potencjały nierelatywistyczne są używane dla Cl i Br. Wyniki są interpretowane w kategoriach prostych wiązań walencyjnych i obrazów orbitali molekularnych, aby zapewnić jakościowy wgląd w strukturę elektronową tych gatunków. Trzy najniższe cechy absorpcji w HgCl2 i HgBr2 są przypisane odpowiednio jako 1 1Πu, 1 1Σ +u i 2 1Σ +u . Pierwsze dwa są przypisywane po raz pierwszy. Diagramy korelacji i poziomu energii są używane do wyjaśnienia poprzednich eksperymentów fotodysocjacji. Wyniki omówiono pokrótce w odniesieniu do rozwoju laserów halogenkowych. Wreszcie, niedawne prace eksperymentalne Husaina, Wiesenfelda i Zare nad HgBr2, opisane w poniższym artykule, szczegółowo potwierdzają nasze obliczenia dotyczące stanu 1 1Σ+u, który daje początek drugiemu pasmu absorpcyjnemu.
Wygląd: biały krystaliczny proszek
Temperatura topnienia: 277 C
Temperatura wrzenia: 302 C
Gęstość pary: 8,7 (powietrze = 1)
Skład pierwiastkowy HgCI2: