Flubromazepam

Flubromazepam jest długotrwałą substancją psychoaktywną z grupy benzodiazepin, która działa przeciwlękowo, uspokajająco, zwiotczająco na mięśnie, depresyjnie i amnezyjnie.

Chemia
Flubromazepam lub 7-bromo-5-(2-fluorofenylo)-1,3-dihydro-1,4-benzodiazepin-2-on, jest substancją chemiczną z grupy benzodiazepin. Nazwa flubromazepam pochodzi od substytucji fluoru i bromu w jego rdzeniowym szkielecie benzodiazepinowym (FLUorine-BROMine-azepam). Flubromazepam należy do grupy benzodiazepin, ponieważ zawiera pierścień 1,4-diazepinowy połączony z podstawionym pierścieniem benzenowym. Brom jest związany z tą bicykliczną strukturą w R7. Dodatkowo pierścień fenylowy podstawiony fluorem jest związany z tą strukturą w R5. Flubromazepam zawiera również grupę tlenową podwójnie związaną z R2 pierścienia diazepinowego, tworząc keton. Ta substytucja tlenu w R2 jest wspólna z innymi lekami benzodiazepinowymi z przyrostkiem -azepam.

Farmakologia
Flubromazepam okazał się niebezpiecznym, ale cennym lekiem dla ludzkości, ponieważ może być stosowany jako środek przeciwbólowy. Flubromazepam może złagodzić ten ból, ponieważ ma działanie rozluźniające mięśnie. Dokładna aktywność farmakologiczna flubromazepamu nie jest potwierdzona zweryfikowanymi danymi, ale istniejące badania wydają się sugerować pewne ilości potencjału przeciwlękowego, uspokajającego i rozluźniającego mięśnie.

Benzodiazepiny wywołują różnorodne efekty, wiążąc się z receptorem benzodiazepinowym i zwiększając skuteczność i działanie neuroprzekaźnika kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) poprzez oddziaływanie na jego receptory. Ponieważ miejsce to jest najbardziej płodnym receptorem hamującym w mózgu, jego modulacja powoduje uspokajające (lub uspokajające działanie) flubromazepam na układ nerwowy.

Właściwości przeciwdrgawkowe benzodiazepin mogą wynikać, częściowo lub całkowicie, z wiązania się z zależnymi od napięcia kanałami sodowymi, a nie z receptorami benzodiazepinowymi.